Ανακοίνωση εξέδωσε η Π.Γ. της ΛΑΕ ΑΑ, η οποία σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου επεσήμανε μεταξύ άλλων πως “η άνοδος της ακροδεξιάς σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων ανοιχτά νεοφασιστικών δυνάμεων, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική”.
Αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση
Η Π.Γ. της ΛΑΕ ΑΑ ευχαριστεί όσους και όσες μας στήριξαν εκλογικά στην προσπάθειά μας για να εκπροσωπηθεί στην ευρωβουλή το ενωτικό εκλογικό σχήμα, στο οποίο συμμετείχαμε, η Ενωτική Πρωτοβουλία ΜέΡΑ25|ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Ευχαριστούμε ιδιαίτερα τους συντρόφους και τις συντρόφισσές μας, μέλη της ΛΑΕ ΑΑ, αλλά και τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριές μας από τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς που συμμετείχαν στο ενωτικό εκλογικό μας εγχείρημα, για τον δύσκολο και συναρπαστικό προεκλογικό αγώνα που δώσαμε μαζί σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Το ιδιαίτερο, και μαζί αρνητικό, πολιτικό χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών ήταν η μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά μετά την μεταπολίτευση αποχή. Αυτή είναι απόρροια της απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, της απογοήτευσης, της αδιαφορίας, της υποχώρησης του λαϊκού κινήματος, της απομαζικοποίησης των αριστερών κομμάτων και των εργατικών συνδικάτων και της απώλειας πίστης, κυρίως, των νέων ανθρώπων στην ικανότητά τους να αλλάζουν τα πράγματα με τη συλλογική δράση αλλά και την ψήφο τους. Ο αστικός πολιτικός κόσμος και το μιντιακό σύστημα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την αυξημένη αποχή, αλλά είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για αυτή, που στην πραγματικότητα τους βολεύει, ώστε να μείνουν τα πράγματα ως έχουν. Είναι άλλωστε αυτοί που οδηγούν με τις ασκούμενες πολιτικές στην περιθωριοποίηση από την πολιτική σκηνή του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας για να επιβάλουν την πολιτική τους κατεύθυνση.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών ήταν η συνέχιση και ενίσχυση του πολιτικού εκφυλισμού και η υποκατάσταση της πολιτικής αντιπαράθεσης από την επικοινωνία και το θέαμα. Η σύγκλιση του κυβερνώντος κόμματος με τα συστημικά, στα λόγια μόνο αντιπολιτευόμενα κόμματα, στους βασικούς άξονες της ασκούμενης πολιτικής είναι αυτή που οδηγεί στην υποκατάσταση της πολιτικής από την επικοινωνία, αφού δεν προτείνονται πολιτικά διαφορετικά προγράμματα εναλλακτικής διεξόδου προς όφελος του λαού και της νεολαίας.
Η Ν.Δ. είχε μεγάλες εκλογικές απώλειες σε ποσοστά και ψήφους και εμφάνισε σοβαρές ρωγμές στην πολιτική κυριαρχία της, χωρίς, όμως, να την χάσει, λόγω της αδυναμίας της συστημικής αντιπολίτευσης να προβάλλει, στα πλαίσια του συστήματος, μία εναλλακτική πρόταση στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ. Οι απώλειές της οφείλονται κυρίως σε μία διάχυτη λαϊκή δυσαρέσκεια λόγω της έλλειψης οποιασδήποτε θετικής προοπτικής για το μέλλον. Όμως, στράφηκαν κυρίως προς την ακροδεξιά, κάτι που θα αξιοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ το επόμενο διάστημα για να πάει συνολικά τις πολιτικές της σε πιο δεξιά, συντηρητική, αυταρχική γραμμή.
Η άνοδος της ακροδεξιάς σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων ανοιχτά νεοφασιστικών δυνάμεων, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Οφείλεται κατά κύριο λόγο στις πολιτικές των συστημικών κομμάτων (νεοφιλελεύθερων, ακροκεντρώων, σοσιαλφιλελεύθερων) σε κάθε χώρα και συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η φτώχεια, η ιδεολογική προπαγάνδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η δολοφονική αντιμετώπιση των προσφύγων και μεταναστών και η διάχυση του ρατσιστικού δηλητηρίου, η γενικότερη αναθεώρηση της ιστορίας, ερμηνεύουν σε ένα βαθμό αυτή την άνοδο. Η ακροδεξιά, πλέον, δεν αποτελεί περιθωριακή πολιτική δύναμη στο πολιτικό σκηνικό των χωρών – μελών της ΕΕ, αλλά μια εναλλακτική του συστήματος για το σχηματισμό αστικών κυβερνήσεων (Μελόνι, Λεπέν κ.α.) από δεξιά και ακροδεξιά κόμματα. Η ενίσχυση της ακροδεξιάς αποτελεί, επιπλέον, σχεδιασμό του ίδιου του συστήματος, που προετοιμάζεται για την όξυνση των συγκρούσεων, λόγω των τριγμών στην πλανητική κυριαρχία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και, σε αυτό το πλαίσιο, προκρίνει μια πολύ πιο σκληρή διαχείριση του λαού και της νεολαίας. Στην Ελλάδα, το σύνολο των ποσοστών των ακροδεξιών κομμάτων φτάνει για πρώτη φορά στα επίπεδα του 20% και, σε συνδυασμό με την τεράστια αποχή από τις εκλογές, καταδεικνύει ακόμα περισσότερο την συντελούμενη συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας. Η οριοθέτηση της ακροδεξιάς πρέπει να αποτελέσει σημαντική προτεραιότητα για την αριστερά. Όμως, επιπλέον, οι δυνάμεις της αριστεράς πρέπει να αναζητήσουν σοβαρές απαντήσεις στο γιατί περιορίζεται η δυνατότητά τους να απευθύνονται στα πιο πληττόμενα στρώματα, ενώ σε αυτά διεισδύουν ακροδεξιές δυνάμεις και, στη βάση αυτή, να αναδιαμορφώσουν την πολιτική τους στρατηγική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι πέτυχε να κρατήσει τη δεύτερη θέση, παρουσίασε νέα πτώση στα ποσοστά και στις ψήφους του, σε σχέση με αυτά των βουλευτικών εκλογών του 2023, και είναι μακριά από τους δηλωμένους εκλογικούς στόχους του, που άλλοτε μιλούσαν για πρωτιά και άλλοτε για ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Η πτώση του έχει τις ρίζες της στην μνημονιακή στροφή του το καλοκαίρι 2015, που συνέβαλε στη διάχυση στο λαό και τη νεολαία της συστημικής αντίληψης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, αλλά και οφείλεται στη συνεχή τροχιά εκφυλισμού και απαξίωσής του μετά την εκλογή της νέας ηγεσίας του.
Το ΠΑΣΟΚ καταγράφει οριακή αύξηση των δυνάμεών του, ωστόσο δεν διαθέτει τη δυναμική να αποτελέσει εναλλακτικό κυβερνητικό σχέδιο. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ κινούνται μέσα σε ένα γενικότερο πολιτικό πλαίσιο το οποίο φέρει τον τίτλο «χρόνια κρίση της σοσιαλδημοκρατίας». Με την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού, ως μιας πάγιας στρατηγικής του δυνάμεων του κεφαλαίου, αδυνατούν να διαμορφώσουν και να προβάλλουν μια εναλλακτική σε αυτόν πολιτική πρόταση, έστω στα όρια της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας.
Μετεκλογικά, τμήματα της άρχουσας τάξης ενδέχεται να ξεκινήσουν να πιέζουν τα δύο αυτά κόμματα, αλλά και άλλες δυνάμεις, για να συγκλίνουν και να διαμορφώσουν μία συστημική εναλλακτική στην κυβέρνηση της ΝΔ.
Το ΚΚΕ καταγράφει εκλογική ενίσχυση. Ωστόσο, αυτή δεν μπορεί να ανατρέψει το αρνητικό πολιτικό σκηνικό. Ιδιαίτερα όταν αυτή η ενίσχυση γίνεται αντιληπτή ως επιβράβευση της στρατηγικής που έχει ως κεντρικό άξονα την παραπομπή στο απώτατο μέλλον των λύσεων στα προβλήματα του λαού, αλλά και την αντιενωτική πολιτική στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, παρά την ενεργή συμμετοχή του σε αυτούς.
Στις ευρωεκλογές δεν καταφέραμε να πετύχουμε τον εκλογικό μας στόχο για να εκπροσωπηθεί η Ενωτική Πρωτοβουλία ΜέΡΑ25|ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ στην ευρωβουλή, για διάφορους αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους και αιτίες, που θα συζητήσουμε αναλυτικά και δημοκρατικά με αυτοκριτική διάθεση, αλλά και αποφασιστικότητα, στα συλλογικά μας όργανα. Ωστόσο θεωρούμε επιτυχημένη την συγκρότηση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας, που μπόρεσε να συσπειρώσει πολλές διαφορετικές δυνάμεις και ρεύματα της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Σε ένα πολύ αρνητικό συσχετισμό συγκρατήσαμε σε ποσοστά τις δυνάμεις μας και επιβεβαιώσαμε πολιτικά και εκλογικά την ύπαρξη, σταθεροποίηση και δράση της πρωτοβουλίας μας ως του μόνου ενωτικού αριστερού πόλου πραγματικής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η κατεύθυνση μας είναι, αξιοποιώντας την θετικά αποτιμωμένη εκλογική συνεργασία στο πλαίσιο Ενωτικής Πρωτοβουλίας ΜέΡΑ25|ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, να συνεχίσουμε να υπηρετούμε τον διακηρυγμένο στόχο μας για κοινή δράση και πολιτική συνεργασία όλων των δυνάμεων της ανυπότακτης Αριστεράς, εμβαθύνοντας σε αυτόν, ενισχύοντας και αναδεικνύοντας την συλλογική έκφραση του.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι μέσα στο πολιτικό τοπίο της επέλασης του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και του αυταρχισμού, της μεγάλης ανόδου της ακροδεξιάς, των μεγάλων κοινωνικών μετώπων που θα ανοίξουν το επόμενο διάστημα, η μόνη διέξοδος για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων και της νεολαίας είναι η διεύρυνση και η εμβάθυνση της ενότητας των δυνάμεων της αριστεράς. Αυτή η ενότητα όμως δεν μπορεί να χτιστεί πάνω στην αποδοχή ως μονόδρομου του νεοφιλελευθερισμού, της κληρονομιάς της μνημονιακής πολιτικής, της διαχείρισης της λιτότητας με «πιο ανθρώπινο πρόσωπο». Αντίθετα, πρέπει να διαμορφώνεται πάνω σε προγραμματικές βάσεις που δίνουν λύσεις στα άμεσα προβλήματα, οι οποίες μπορούν να επιβληθούν από τους κοινωνικούς αγώνες, αλλά και ανοίγουν το δρόμο για την ευρύτερη αμφισβήτηση των συσχετισμών. Για αυτό το λόγο, καλούμε όλες τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής, αγωνιστικής αριστεράς, αλλά και το ανένταχτο δυναμικό που αντιλαμβάνονται αυτή την ανάγκη, να συμμετάσχουν στην περεταίρω συγκρότηση του ενωτικού μας εγχειρήματος.
Το επόμενο διάστημα θα συνεχίσουμε και θα ενισχύσουμε τη συμμετοχή και τη στήριξή μας στους αγώνες των εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων ενάντια στην ακρίβεια, για αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων, για προστασία της λαϊκής στέγης και για συλλογικές συμβάσεις εργασίας, των φοιτητών, των μαθητών, των νέων για δημόσια παιδεία και εργασία με δικαιώματα, στο κίνημα για την προστασία του περιβάλλοντος, στους αγώνες για υπεράσπιση και αναβάθμιση της δημόσιας υγείας, στους αντιφασιστικούς και αντιρατσιστικούς αγώνες, τους αγώνες ενάντια στον πόλεμο και για την απεμπλοκή της χώρας από τον ευρωαμερικανικό ιμπεριαλισμό, και στις διεκδικήσεις των γυναικών, των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ενάντια στο σεξισμό, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να περνάει ανενόχλητα τις αντικοινωνικές πολιτικές της, δε θα αφήσουμε την ακροδεξιά και τον φασισμό να σηκώσουν κεφάλι. Ο αγώνας συνεχίζεται, τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς.
