Γράφει ο Φοιβος Κλοκκαρης
Αντιστράτηγος ε.α.
Η Κυπριακή Δημοκρατία (ΚΔ) είναι το κράτος – μέλος της ΕΕ, που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα ασφάλειας. Το βόρειο τμήμα της (37% του εδάφους, 57% της ακτογραμμής) κατέχεται στρατιωτικά από την Τουρκία, η οποία συνεχίζει τις επιθετικές δράσεις εναντίον της, με στόχο να θέσει όλο το νησί υπό τον έλεγχό της.
Οι Έλληνες των ελευθέρων περιοχών της Κύπρου, θύματα φρικτού μηχανισμού εθνοκάθαρσης, που εφάρμοσε η Τουρκία κατά την εισβολή του 1974 στα κατεχόμενα εδάφη μας, ζουν σε κατάσταση διαρκούς ανασφάλειας. Διακατέχονται από φόβο για τη ζωή τους και την επιβίωση της ΚΔ , την οποία δεν αναγνωρίζει ως κράτος η Τουρκία.
Βασικές πτυχές του περιβάλλοντος ασφάλειας στην Κύπρο:
•ΗΕ, ΕΕ: Τα ΗΕ αποδεικνύονται ανίσχυρα να εφαρμόσουν το διεθνές δίκαιο. Τα ψηφίσματα του ΣΑ/ΗΕ για απομάκρυνση των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο παραμένουν ανεκτέλεστα επί μισό αιώνα. Η ΕΕ δεν επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία, η οποία κατέχει παράνομα έδαφος της ΕΕ, επειδή είναι χώρα μεγάλη και η ΕΕ έχει οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα με αυτήν.
•Τουρκική επεκτατική πολιτική: Η Τουρκία με την εισβολή του 1974, κατέλαβε το βόρειο τμήμα της Κύπρου, εκρίζωσε τον ελληνικό πληθυσμό, προέβη σε μαζικό εποικισμό με Τούρκους εποίκους και εγκατέστησε ένα τεράστιο στρατιωτικό προγεφύρωμα ισχυρών τουρκικών δυνάμεων κατοχής (ΤΔΚ), που συνεχίζουν επί μισό αιώνα τις επιθετικές δράσεις τους κατά της ΚΔ: προωθήσεις στη νεκρή ζώνη, επεμβάσεις στην κλειστή περιοχή Αμμοχώστου, κατασκευή οχυρωματικών έργων κ.ά. Έχουν δυνατότητα λόγω της δύναμης, επάνδρωσης, διάταξης και συγκρότησής τους, να επιτεθούν αιφνιδιαστικά κατά των ελευθέρων περιοχών, προς εξυπηρέτηση πολιτικών στόχων της Τουρκίας. Παράλληλα, η Τουρκία μεθοδεύει και τη δημογραφική αλλοίωση των ελευθέρων περιοχών, με τη συστηματική προώθηση μουσουλμάνων μεταναστών, που έφθασαν σε ανησυχητικό ποσοστό.
•Στρατιωτική ισχύς ΚΔ: Είναι αδικαιολόγητα αποδυναμωμένη. Η μεγάλη μείωση της στρατιωτικής θητείας και η παρατεταμένη συμπίεση των προϋπολογισμών άμυνας, επηρέασαν αρνητικά το αξιόμαχο της Εθνικής Φρουράς (ΕΦ). Η παρούσα κυβέρνηση, ενώ περιέλαβε στο πρόγραμμα της την ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας της ΚΔ, μείωσε τις εισφορές για την άμυνα από 30% σε 17%.
•Πολιτική/διπλωματική κατάσταση ΚΔ: Ακολουθήθηκε λανθασμένη πορεία στο Κυπριακό. Οι κυβερνήσεις της ΚΔ υιοθέτησαν ως λύση του Κυπριακού την ΔΔΟ, την οποία επέβαλαν η Βρετανία και η Τουρκία, προς εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Οι κυβερνήσεις μας έμειναν εγκλωβισμένες στη λύση αυτή, παρά την απόρριψή της από τον Κυπριακό Ελληνισμό με δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν. Είναι λύση που καταλύει την ΚΔ, νομιμοποιεί την διχοτόμηση, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και επεκτείνει τον έλεγχο της Τουρκίας σε όλη την Κύπρο. Με τις συνεχείς υποχωρήσεις μας η ΔΔΟ κατέληξε σε συγκαλυμμένη μορφή συνομοσπονδίας δύο κρατών, που δεν διαφέρει πολύ από τη λύση δύο κρατών που υποστηρίζει σήμερα η Τουρκία (συνομοσπονδία δύο κρατών).
Μας προκαλεί τρόμο η προοπτική επανέναρξης των συνομιλιών για το Κυπριακό, επειδή στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων οι δύο λύσεις που υπάρχουν τουρκοποιούν την Κύπρο (ΔΔΟ, δύο κράτη). Ακόμα μεγαλύτερο τρόμο μας προκαλεί η καλλιέργεια, από την κυβέρνησή μας και τις ηγεσίες των περισσοτέρων πολιτικών κομμάτων, ψευδαισθήσεων στον λαό ότι η ΔΔΟ συγκροτεί ένα κανονικό δημοκρατικό κράτος και αποτρέπει τη διχοτόμηση. H ακαδημαϊκή κοινότητα της Κύπρου, με το επιστημονικό δυναμικό της, έχει τη δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση να ενημερώσει αντικειμενικά τον λαό για τη ΔΔΟ και να διαλύσει τις ψευδαισθήσεις που του καλλιεργούν.
•Ελληνισμός: Ελλάδα και Κύπρος απέτυχαν να συντάξουν και υλοποιήσουν στρατηγική απελευθέρωσης της Κύπρου. Διέπραξαν το στρατηγικό λάθος των χρονοβόρων διακοινοτικών συνομιλιών, για λύση ΔΔΟ, που μετέτρεψαν το διεθνές έγκλημα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου σε δικοινοτική διαφορά και απενοχοποίησαν την Τουρκία. Το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου (ΔΕΑΧ) Ελλάδας – Κύπρου παραμένει αδικαιολόγητα αδρανές από το 2000 και η ελληνική κυβέρνηση παρουσιάζεται διστακτική στην αναβίωσή του. Ακολουθεί πολιτική κατευνασμού προς την Τουρκία, με την οποία υπέγραψε Σύμφωνο Συνεργασίας (7.12.2023), παρά το γεγονός ότι η χώρα αυτή εξακολουθεί να κατέχει παράνομα τμήμα της ΚΔ, την εδαφική ακεραιότητα της οποίας έχει εγγυηθεί η Ελλάδα (άρθρο ΙΙ Συνθήκη Εγγυήσεως 1960). Ανησυχητική είναι και η πολιτική πίεση την οποία ασκεί η ελληνική κυβέρνηση προς την κυπριακή για νέες υποχωρήσεις στο Κυπριακό. Αυτό συνάγεται από τις πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη («η λύση προυποθέτει γενναίες και τολμηρές αποφάσεις») και του υπουργού Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη («έλλειψη πολιτικής γενναιότητας στο Κυπριακό οδήγησαν την Τουρκία σε πιο ακραίες θέσεις»).
Για τη βελτίωση των συνθηκών ασφάλειας της ΚΔ απαιτούνται επείγουσες αναθεωρήσεις και συγκεκριμένα: (1) Ενίσχυση της στρατιωτικής ισχύος της ΚΔ (ΕΦ). Να αυξηθούν οι δαπάνες για την άμυνα σε ποσοστό τουλάχιστον 3% επί του ΑΕΠ και να καλλιεργείται αγωνιστικό πνεύμα στον λαό. (2) Απόρριψη της ΔΔΟ και επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην ορθή βάση του ως θέμα εισβολής και κατοχής. Να ενημερωθεί αντικειμενικά ο λαός για τη ΔΔΟ, η οποία δεν συγκροτεί κανονικό δημοκρατικό κράτος. (3) Αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης μουσουλμάνων στην Κύπρο. Να τεθεί φραγμός στη δημογραφική αλλοίωση και των ελευθέρων περιοχών. (4)Αναβίωση του ΔΕΑΧ και ενίσχυση από την περίοδο της ειρήνης της Κύπρου από την Ελλάδα, με σύγχρονα αμυντικά οπλικά συστήματα, προς αντιμετώπιση νέας επιθετικής ενέργειας της Τουρκίας . Είναι υποχρέωση της Ελλάδας που απορρέει από την ιδιότητά της ως εγγυήτριας δύναμης.
