Γράφει η
Ελένη Κονιαρέλλη – Σιακή
Τα Λεξικά και οι Εγκυκλοπαίδειες με σαφήνεια και πληρότητα μας ενημερώνουν: «Τι είναι πόλεμος». Διαβάζουμε ορισμούς:
Πόλεμος: Είναι η κατάσταση σύγκρουσης σχετικά μεγάλων ομάδων ανθρώπων, (όπως έθνη, πολιτείες, οργανισμοί, κοινωνικές ομάδες), που χαρακτηρίζεται από τη χρήση ένοπλης βίας μεταξύ μαχόμενων ή κατά πολιτών.
Πόλεμος: Είναι η έσχατη και πιο ολοκληρωτική μορφή ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ αντιμαχομένων. Ο πόλεμος διεξάγεται με τη χρήση βίας, ανάμεσα σε έναν ή και περισσότερους αντιπάλους.
Επίσης γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλές «κατηγορίες» πολέμων ή «πολλών μορφών» πόλεμοι, όπως: Πόλεμος για απελευθέρωση, πόλεμος ιερός, χημικός πόλεμος (κάθε πόλεμος είναι κακός), πόλεμος ανάμεσα στους λαούς και τα έθνη, στις τάξεις, ανάμεσα στα φύλα, οικονομικός πόλεμος, ψυχολογικός πόλεμος, αμυντικός , ψυχρός πόλεμος, πυρηνικός πόλεμος, κ.λπ.
Για το τι είναι κάθε πόλεμος, έχουμε ακούσει και έχουν γραφτεί πολλές και διαφορετικές απόψεις και αιτιολογήσεις. Εκεί όμως που όλες συγκλίνουν και συμφωνούν είναι το συμπέρασμα ότι: «Κάθε πόλεμος είναι κακός».
Με απορία διαβάζουμε ότι εκτός των άλλων πολλών πολέμων που είδαμε, στην Ιστορία υπάρχει και «Ο πόλεμος των Ρόδων». Όμως, κάθε πόλεμος με τόσο πόνο, αίμα , φρίκη και δυστυχία που σκορπίζει στην ανθρωπότητα, δεν μπορεί να έχει καμιά σχέση με τα ρόδα, δηλαδή τα τριαντάφυλλα, με τα πανέμορφα χρώματα και το μεθυστικό άρωμα. Και σίγουρα, αν και έχει ωραίο και ρομαντικό τίτλο ο πόλεμος αυτός, είναι αδύνατον να κρύβει οτιδήποτε «καλό» γιατί όπως είπαμε μόνο απόγνωση και δάκρυα μπορεί να σκορπίσει.
Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΡΟΔΩΝ» ή («Ο πόλεμος των δύο Ρόδων»)
Ήταν ένας εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε στην Αγγλία για τη διαδοχή στον Θρόνο, από το 1455 μέχρι το 1487. Το όνομά του το έλαβε από τα εμβλήματα των δύο αντιμαχόμενων Οίκων. Το λευκό ρόδο του Οίκου της Υόρκης και το κόκκινο ρόδο του Οίκου των Λάνκαστερ. Η αρχή του πολέμου έγινε στις 22 Μαΐου 1455 και η λήξη του στις 16 Ιουνίου 1487, και τόπος ήταν η Αγγλία (Ηνωμένο Βασίλειο).
«Ο πόλεμος των Ρόδων» δεν είχε πολλαπλές συγκρούσεις όπως γνωρίζουμε σ’ έναν πόλεμο με την παραδοσιακή του έννοια. Και σίγουρα ούτε οι συμμετέχοντες τις θεωρούσαν τέτοιες. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια παρατεταμένη διαμάχη ανάμεσα σε δύο παρακλάδια της βασιλικής οικογένειας.
Ακολούθησε μισός αιώνας γεμάτος ραδιουργίες, προδοσίες, και δολοφονίες, διανθισμένος με μικρές αψιμαχίες. Όμως, το 1455, τα πράγματα άλλαξαν γιατί έγινε η πρώτη πραγματική μάχη. Στο διάστημα αυτό ο Θρόνος άλλαξε χέρια τρεις φορές μεταξύ των δύο πλευρών και ο Εδουάρδος Δ’ και ο Ερρίκος ΣΤ’, κατέλαβαν τον Θρόνο δύο φορές. Παρόλο που δεν ήταν ακριβώς ένας πόλεμος, παρότι δεν είχε σχέση με τα ρόδα, ούτε είχε σχέση με αντιπαλότητες μεταξύ των επαρχιών, δεν είχε τίποτα ρομαντικό και ιδιαίτερο, εκτός από το μίσος και την οργή που κυριαρχούσε ανάμεσα στους δύο Οίκους.
Εν τούτοις η συντριπτική νίκη των Υορκιστών στο Τάουτον το 1461, παραμένει η μεγαλύτερη και πιο αιματηρή μάχη που έγινε ποτέ σε βρετανικό έδαφος. Έλαβαν μέρος περίπου 80.000 άντρες και σκοτώθηκαν πάνω από 28.000…
Αυτός ήταν «Ο πόλεμος των Ρόδων» που ενέπνευσε και τον Σαίξπηρ! Σύμφωνα με την τραγωδία του Χένρι VI, όλα ξεκίνησαν στο Temple Park. O Richard Plantagenet, Δούκας της Υόρκης, επιλέγοντας ένα άσπρο τριαντάφυλλο από έναν θάμνο, προσφέρθηκε να κάνει το ίδιο σε όλους όσους θέλουν να τον δουν να γίνεται Βασιλιάς. Είπε: «Θα επιμένω , μέχρι το λευκό μου τριαντάφυλλο, να λερωθεί με το αίμα των Λάνκαστερ…» φέρεται να είπε ο Ριχάρδος. Οι Λάνκαστερ υποστηρικτές σε απάντηση βάζουνε κόκκινα τριαντάφυλλα στα καπέλα τους. Μετά από αυτό , λευκά και κόκκινα τριαντάφυλλα πήγανε στα οικόσημα των Κάστρων, των ασπίδων και των λαβάρων.
Ως αποτέλεσμα αυτής της διαφωνίας που προέκυψε στη διάρκεια της Βασιλείας του Ερρίκου VII του Λάνκαστερ, για το δικαίωμα στον αγγλικό θρόνο με τον Εδουάρδο της Υόρκης, φέρει το όνομα «Πόλεμοι του Πορφυρού και του Λευκού Ρόδου». Στο τέλος του πολέμου ο Ερρίκος VII Tυδώρ (που είχε κάποια μακρινά δικαιώματα στον Θρόνο), κέρδισε τον Ριχάρδο ΙΙΙ, τελευταίο από τον Οίκο της Υόρκης. Ο Ερρίκος VII παντρεύτηκε την Ελίζαμπεθ του Οίκου και δημιούργησε ένα νέο βασιλικό έμβλημα που συνδύαζε λευκά και κόκκινα τριαντάφυλλα. Το λευκό τριαντάφυλλο είναι μέσα στο κόκκινο!
Είδαμε ότι οι επιπτώσεις, γενικά, κάθε πολέμου είναι ανυπολόγιστες, καταστροφικές και τεράστιες αφού γνωρίζουμε «ότι καλός πόλεμος» δεν υπάρχει. Από όπου περνά αφήνει πίσω του τον θάνατο, τη βία και τραυματισμένες ψυχές με συνέπειες μακροχρόνιες. Αφήνει καταστραμμένες υποδομές και συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και
προκαλεί τον ξεριζωμό των ανθρώπων που αναγκάζονται να φύγουν από το τόπο τους και ν’ αφήσουν ερειπωμένα τα πάντα πίσω τους. Είχε δίκιο ο Αϊνστάιν όταν είπε:
«Ο πόλεμος δεν μπορεί να γίνει ανθρώπινος.
