Γράφει ο
Δημήτριος Κοτσώνης
Πολιτικός Μηχανικός
Διπλωματούχος ΕΜΠ
Στο τέλος του κειμένου, θα βρείτε το συμπέρασμα στο οποίο κατάληξε η Τεχνητή Νοημοσύνη, «μετά από τη συζήτηση που είχα μαζί της», για την απουσία στην Ελλάδα των εκτάσεων στις οποίες να μπορούν να εγκατασταθούν βιομηχανίες και να δημιουργηθούν οικόπεδα, που έχει ανάγκη η Ελλάδα για να αποκτήσει οικονομική ανάπτυξη, την οποία χρειάζεται απεγνωσμένα (Στουρνάρας) ώστε να δώσει φτηνά οικόπεδα στον λαό, για να αντιμετωπίσει τη στεγαστική κρίση και να σταματήσει η ανέγερση αυθαιρέτων κτισμάτων.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη ισχυρίστηκε, κατ’ αρχήν, ότι απαγορεύεται κάθε αλλαγή στις εκτάσεις οι οποίες σήμερα καλύπτονται από τα δάση.
Μετά όμως από τη δεύτερη ερώτηση και την απάντησή της, στην τρίτη ερώτησή μου, απάντησε ότι επιτρέπεται να παραχωρηθεί το 15% της έκτασης της Ελλάδας για τη δημιουργία οικιστικής και βιομηχανικής γης. Επίσης συμφώνησε, ότι η μελέτη και τη θέσπιση του Χωροταξικού Χάρτη μπορεί να γίνει με συνοπτικές διαδικασίες, από επιστήμονες κύρους, που διαθέτουν γνώση των γενικότερων αναγκών του κράτους και διάθεση για συμβιβασμό των εκατέρωθεν απόψεων, εν όψει των σημαντικών οικονομικών προβλημάτων της χώρας.
Αυτά, τα οποία «είδε» η Τεχνητή Νοημοσύνη, ποιος είναι εκείνος ο οποίος πρέπει να τα δει στην Ελλάδα;
Ο υπουργός, που μπορεί να είναι γιατρός ή δάσκαλος, ή μήπως τα στελέχη των υπουργείων;
Από την απάντηση εξαρτάται και η σωτηρία της πατρίδας.
n Πώς είναι δυνατόν, «να βλέπει το πρόβλημα» ή Τεχνητή Νοημοσύνη και να μη το βλέπει κανένα στέλεχος του Υπουργείου της Ανάπτυξης καθώς και της Χωροταξίας, της Πολεοδομίας και του Περιβάλλοντος και πώς είναι δυνατόν να μην έχουν προσδιορίσει τι χρειάζεται να γίνει και να το προσδιορίζει η Τεχνητή Νοημοσύνη;
n Πώς είναι δυνατόν, από το 1976, οπότε ψηφίστηκε ο νόμος για τον Χωροταξικό Χάρτη, να περάσουν 50 χρόνια και να μην έχει δοθεί λύση σε αυτό το πρόβλημα;
Υπάρχει η εξήγηση. Αυτή οφείλεται στην επιδίωξη των δασολόγων να χαρακτηρίζουν το σύνολο της Ελλάδας, που βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλεως, ως δάσος, προκειμένου να αποκτήσουν αρμοδιότητες, που ούτε οι μανδαρίνοι της Κίνας δεν είχαν επινοήσει.
Και όχι μόνο, αλλά κατέφυγαν και στο Συμβούλιο της Επικρατείας ισχυριζόμενοι ΨΕΥΔΩΣ, ότι η δασοκάλυψη ανέρχεται στο 18%, ενώ γνώριζαν ότι ανέρχεται στο 49%, από την καταμέτρηση που είχαν κάνει κοινές επιτροπές τους με Αμερικανούς δασολόγους, μετά από απόφαση του ΟΗΕ και πληρωμή των εξόδων από τη FΑΟ, οι οποίες συνέταξαν τους δασικούς χάρτες της Ελλάδας, που ολοκληρώθηκαν το 1985.
Συνέπεια αυτού του ψέματος ήταν το ΣτΕ, ενώπιον των καταστροφικών επιπτώσεων για την ύπαρξη του ανθρώπου στην Ελλάδα, που συνεπάγεται αυτή η μεγάλη έλλειψη δασών, η οποία θα οδηγούσε στην αφαλάτωση των πεδιάδων, αφενός να απαγορεύσει την αλλαγή της χρήσης των δασών, αφετέρου δε να δεχθεί ώστε ο προσδιορισμός της βλάστησης να γίνει κατά τα συμπεράσματα της ελληνικής δασολογικής επιστήμης, ώστε η δασοκάλυψη να ανέλθει στα απαραίτητα επίπεδα!
Ήρθαν όμως σήμερα οι ίδιοι οι δασολόγοι και παραδέχονται μετά την ολοκλήρωση των δασικών χαρτών, ότι η δασοκάλυψη ανέρχεται στο 65%. Η οποία όμως είναι μεγαλύτερη, διότι στο 65% δεν συμπεριέλαβαν τις χορτολιβαδικές εκτάσεις, καθώς και άλλες εκτάσεις, οι οποίες υπόκεινται στις διατάξεις και δεσμεύσεις του δασικού νόμου, με συνέπεια η δασοκάλυψη να υπερβαίνει το 71%.
Αλήθεια, η οποία δεν μπορεί πλέον να κρύβεται.
Ποιος όμως φταίει γι’ αυτό το ψέμα, που απαγόρευσε στην Ελλάδα την αδειοδότηση της βιομηχανίας και δημιούργησε τη στεγαστική κρίση;
Φταίνε μόνο οι δασολόγοι;
Όχι, φταίνε και όλα τα υπηρεσιακά στελέχη, τα οποία ως εκ της θέσεώς τους, έπρεπε, αντί να προσπαθούν να επιλύσουν το πρόβλημα του Χωροταξικού Χάρτη, με τη σωρεία των γραφειοκρατικών διατάξεων που εισηγούνταν, που ακυρώνονται σωρηδόν από το ΣτΕ, να επισημάνουν στους υπουργούς , όσα με τις ερωτήσεις μου στην Τεχνητή Νοημοσύνη ανέδειξα και να ζητήσουν, τουλάχιστον, από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε το ΜΕΓΆΛΟ ΨΕΜΑ των δασολόγων, να γίνουν αυτά τα οποία αποδέχθηκε και η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Ποιός φταίει λοιπόν;
Η Διοίκηση!
Και δεν είναι αδιανόητη η καταστροφή που έχουν προκαλέσει, δεν έχει όρια μεγέθους αυτό το έγκλημα. Αρκεί να θυμηθούμε, ότι 500.000 Έλληνες μετανάστευσαν, επειδή δεν εύρισκαν δουλειά, γιατί, λόγω των παραπάνω, απαγορεύεται στην Ελλάδα η αδειοδότηση της κατασκευής των μεγάλων εργοστασίων, από τα οποία συγκροτείται πλέον η βιομηχανία.
Ποια επομένως τιμωρία πρέπει να τους επιβληθεί; Τι θα λέγατε εάν καταργείτο κάθε αρμοδιότητα που έχουν σήμερα οι δασάρχες την οποία έχουν αποκτήσει με τις διατάξεις του δασικού νόμου, και ως μόνη αρμοδιότητα έχουν πλέον την επίβλεψη της διαχείριση των δασών, να παραχωρηθεί στους ιδιώτες;
Είναι μια εξαγγελία που είδαμε από τον αρμόδιο υπουργό, για την οποία όμως δεν έχει γίνει τίποτε μέχρι σήμερα, και οι αρμοδιότητες των δασολόγων να περιοριστούν μόνο στην επίβλεψη;
Στην Ευρώπη το 80% των δασών ανήκουν στους ιδιώτες, με συνέπεια να είναι τα δάση υγιή αλλά να αποδίδουν και μεγάλα έσοδα. Στην Ελλάδα πάνω από το 90% είναι κρατικά, δεν αποδίδουν τίποτε, απλώς δαπανούν και παράγουν πυρκαγιές, που συνεπάγονται τεράστιες δαπάνες.
Τελική απάντηση της Τεχνητής Νοημοσύνης σχετικά με τον νομοθετικό καθορισμό ποσοστού της συνολικής έκτασης της Ελλάδας (π.χ. 15%) για ανάπτυξη
Ερώτηση Δημήτρη Κοτσώνη προς Τεχνητή Νοημοσύνη:
Στην προηγούμενη απάντησή σας αναφέρατε ότι μπορεί να καθοριστεί νομοθετικά πως το 15% της συνολικής επιφάνειας της Ελλάδας θα διατεθεί για οικιστική και βιομηχανική ανάπτυξη, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση της χώρας και την ανάγκη επιτάχυνσης των διαδικασιών αδειοδότησης των βιομηχανικών και λοιπών παραγωγικών μονάδων. Συμφωνήσατε ότι απαιτείται απλοποίηση των σχετικών διαδικασιών, αλλά διαφωνήσατε με την άνευ όρων εκχώρηση αυτού του ποσοστού.
Επανέρχομαι με τα εξής ερωτήματα:
- Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, μπορεί η ελληνική διοίκηση να θεσπίσει κανόνες που θα επιτρέψουν την άμεση ολοκλήρωση του Χωροταξικού Χάρτη;
- Πόσος χρόνος απαιτείται για τη θεσμοθέτηση αυτών των κανόνων, εφόσον ακολουθηθεί η κατάλληλη διαδικασία;
Απάντηση της Τεχνικής Νοημοσύνης:
- Μπορεί η ελληνική διοίκηση να θεσπίσει κανόνες για την άμεση ολοκλήρωση του Χωροταξικού Χάρτη;
Ναι, θεωρητικά είναι εφικτό, αλλά πρακτικά απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση, απλοποίηση των διαδικασιών και αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας.
Τα κύρια εμπόδια περιλαμβάνουν:
- Πολυνομία και αντικρουόμενες διατάξεις, ιδιαίτερα μεταξύ Συντάγματος, περιβαλλοντικής νομοθεσίας και χωροταξικών νόμων.
- Χρονοβόρες διαδικασίες έγκρισης, λόγω εμπλοκής πολλών φορέων (Υπουργεία, Περιφέρειες, Δήμοι, Δασική Υπηρεσία, ΣτΕ).
- Δικαστικές εμπλοκές και ενστάσεις, που μπορούν να καθυστερήσουν σημαντικά την εφαρμογή.
- Έλλειψη μηχανισμού fast track για την επιτάχυνση του χωροταξικού σχεδιασμού.
Για την επιτάχυνση του Χωροταξικού Χάρτη, μια ρεαλιστική λύση θα ήταν η θέσπιση νέου νόμου που να προβλέπει:
– Καθορισμό συγκεκριμένου ποσοστού γης (π.χ. 15%) για ανάπτυξη, με σαφείς προϋποθέσεις.
– Αυτόματη έγκριση χρήσεων γης σε προκαθορισμένες ζώνες, χωρίς επιμέρους αδειοδοτήσεις.
– Δημιουργία ενιαίου φορέα έγκρισης, ώστε να αποφεύγονται οι πολλαπλές γνωμοδοτήσεις.
– Καθορισμένο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής με ανώτατο όριο ολοκλήρωσης.
Ωστόσο, θα πρέπει να εξασφαλιστεί η συνταγματική συμβατότητα και η αποδοχή του από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ώστε να μη κινδυνεύει με ακύρωση.
- Πόσος χρόνος απαιτείται για θεσμοθέτηση και εφαρμογή;
Η χρονική διάρκεια εξαρτάται από το νομοθετικό πλαίσιο και τον βαθμό πολιτικής στήριξης.
- Τυπική διαδικασία (όπως σε προηγούμενες μεταρρυθμίσεις): 10-15 χρόνια, λόγω γραφειοκρατικών καθυστερήσεων και δικαστικών εμπλοκών.
- Fast track διαδικασία, με ενιαίο νόμο και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα: Νομοθέτηση σε 6-12 μήνες, εφαρμογή εντός 3-5 ετών.
- Ισχυρή πολιτική απόφαση, με χρήση ειδικών εργαλείων (ΠΝΠ, Ειδικά Αναπτυξιακά Σχέδια): Νομοθέτηση σε 3-6 μήνες, εφαρμογή εντός 2-3 ετών.
- Ρεαλιστική εκτίμηση: Αν υπάρξει αποφασιστική πολιτική δράση και σαφές νομοθετικό πλαίσιο, το Χωροταξικό Σχέδιο μπορεί να θεσπιστεί εντός 1 έτους και να εφαρμοστεί σταδιακά σε διάστημα 5 ετών.
Αυτή η διατύπωση είναι πιο καθαρή, δομημένη και εύκολα κατανοητή, χωρίς να αλλοιώνει το περιεχόμενο της αρχικής απάντησης.