και υπενθυµίζει τη δολοφονία του Βαγγέλη Γιακουµάκη…
Γράφω µε αφορµή την πρόσφατη, άθλια εγκληµατική επίθεση που δέχτηκε 15χρονος µαθητής στην Πάτρα από…ανήλικα “µαγκάκια” – δολοφόνους που (δυστυχώς)! πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο…
Η µητέρα του δήλωσε ότι πρέπει να υποβληθεί σε… χειρουργείο(!) γιατί έχει κάταγµα στο σαγόνι, µε αποτέλεσµα να µη µπορεί να µιλήσει, κάνοντας µόνο νοήµατα για να συνεννοηθεί… Α! του έσπασαν και τη µύτη και τον παράτησαν αιµόφυρτο, έτσι για να…ολοκληρώσουν και να επιδείξουν…”λεβέντικα” σε όλους µας τα δολοφονικά τους ένστικτα!
Τι απύθµενη κατάντια, τι ντροπή, τι παρακµή να έχει γίνει…αυτονόητη(!) φυσική συνήθεια ως και… ηρωοποίηση – καύχηµα! για τους θύτες – δολοφόνους, η επί της ουσίας εγκληµατική ενέργεια µε δόλο εις βάρος των ανυπεράσπιστων συµµαθητών τους…
Η περίπτωση της βάναυσης κακοποίησης του 15χρονου µαθητή, µου θύµισε τους στυγνούς δολοφόνους του αείµνηστου Βαγγέλη Γιακουµάκη, που υπέφερε σιωπηλά για πολύ καιρό -σωµατικά και ψυχικά- τα βασανιστήρια των άνανδρων «συµφοιτητών» του, µέχρι που τελικά τον σκότωσαν…
Πέρασε ποτέ από τη σκέψη αυτών των…ψευτόµαγκων «συµµαθητών» ότι µε τα άνανδρα χτυπήµατά τους θα µπορούσαν να έχουν σκοτώσει τον 15χρονο; Ή το είδαν κι αυτό…ωχαδελφικά! «δεν βαριέσαι, θα του ρίξουµε κάποιες µπουνιές για πλάκα, θα…συνέλθει, δεν τρέχει κάτι!».
Και το εύλογο ερώτηµα που τίθεται είναι, τι είδους γονείς µεγάλωσαν αυτά τα παιδιά; ∆εν τα έµαθαν να σέβονται, να αγαπούν, να προστατεύουν µέχρι και το τελευταίο… µυρµήγκι που περπατάει στο πεζοδρόµιο; Γιατί πάντα από τα µικρά και αυτονόητα ξεκινάει ο σεβασµός…
∆υστυχώς οι περισσότεροι γονείς προσφέρουν πρωτίστως στα παιδιά τους µόνο υλικά αγαθά, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι αυτά είναι το παν και θα ολοκληρώσουν την προσωπικότητά τους. ∆ουλεύουν από το πρωί ως το βράδυ χωρίς να τους προσφέρουν το πιο ουσιαστικό: έστω και µια ώρα πολύτιµου χρόνου µαζί τους, για να συζητήσουν όλα τα θέµατα που τα απασχολούν, να γελάσουν, να τα συµβουλεύσουν, να τους µεταδώσουν την αξία του σεβασµού και της αγάπης…
Θα ήθελα να απευθύνω προσωπικά και ένα µήνυµα στους θύτες του 15χρονου µαθητή, αφού ευχηθώ στον ίδιο και την οικογένειά του ολόψυχα περαστικά!
Το να σηκώνεις χέρι σε ευάλωτο και απροστάτευτο άτοµο για να κάνεις υποτιθέµενο… χαβαλέ, πλάκα ή «µαγκιά», δεν είναι µόνο εγκληµατικό αλλά άκρως προβληµατικό και άνανδρο! Η καταδικαστέα αυτή «πράξη» προσβάλλει και εκθέτει πρωτίστως εσάς τους ίδιους και τις οικογένειές σας που δεν σας έµαθαν να λειτουργείτε µε σεβασµό, αξιοπρέπεια και γνήσιο ανδρισµό…
Σοφία Παπανικολάου
