«Θα πρέπει ή να αφήσω τα παιδιά μου αμόρφωτα ή να εγκαταλείψουμε την Γαύδο. Και αν εγκαταλείψω την Γαύδο, όπως γίνεται σε όλα τα μικρά νησιά, θεωρώ υπόλογο το Υπουργείο Παιδείας»
Μητέρα ανήλικου από την Γαύδο
Το International Hellenic Association, ένας μη κερδοσκοπικός μη κομματικός οργανισμός, βοηθάει την Ελλάδα με 17 διάφορες επιτροπές. Μεταξύ αυτών είναι και η επιτροπή των Μικρών Ακριτικών Νησιών. Σκοπός αυτής της επιτροπής είναι να βοηθήσει αυτά τα 8 νησάκια (Οθωνοί, Ερείκουσα, Μαθράκι, Γαύδος, Αρκιοί, Ψέριμος, Τέλενδος, Θύμαινα) τα οποία έχουν ερημώσει κυρίως εξαιτίας της έλλειψης Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Επομένως ο κύριος υπεύθυνος για την εγκατάλειψη των μικρών ακριτικών μας νησιών είναι το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων το οποίο αρνείται να δημιουργήσει διαδικτυακή δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Την εποχή του 5G και «cloud technology» όχι μόνο είναι δυνατή η δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά επιβάλλεται η εφαρμογή της σε όλες τις ακριτικές περιοχές.
Σήμερα είναι δυνατόν να πάρεις Διδακτορικό μέσω τηλεκπαίδευσης και δεν είναι δυνατόν ένα δευτεροβάθμιο πρόγραμμα; Ένας φιλόλογος εκπαιδευτικός και ένας μαθηματικός αρκούν για την βασική στελέχωση ενός ακριτικού Δευτεροβάθμιου σχολείου. Τα υπόλοιπα μαθήματα μπορούν να διδαχθούν μέσω τηλεκπαίδευσης. Η Γαύδος προσφέρεται σήμερα για ένα πιλοτικό πρόγραμμα της νέας τεχνολογικής εκπαίδευσης. Εάν το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων για λόγους συντεχνιακούς κάποιων συνδικαλιστικών φορέων ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν προσφέρει δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε αυτά τα 8 νησάκια θα γίνει υπεύθυνο για την εγκατάλειψη και την ερήμωση τους, με όλες τις γνωστές συνέπειες. Η Ευτυχία Γεωργακά, κάτοικος της ακριτικής Γαύδου, περιγράφει με απλότητα και σαφήνεια το θέμα αυτό:
«Κατάγομαι από την Αθήνα, αλλά τα τελευταία 14 χρόνια ζω στην Γαύδο. Αγάπησα αυτό το νησί από την πρώτη στιγμή που ήρθα σαν παραθερίστρια. Εκτίμησα την ησυχία, την απλότητα αλλά εκτίμησα και τον καθημερινό αγώνα που διέκρινα ότι έδιναν οι λιγοστοί ντόπιοι κάτοικοι, όσον αφορά πράγματα απλά, καθημερινά και δεδομένα για τους ανθρώπους που ζουν σε κάποιο άλλο μέρος της χώρας μας.
Αντιλαμβανόμουν όλα τα βάσανα και τις αντιξοότητες που δημιουργούν αυτές οι συνθήκες, αλλά το νησί με είχε γοητεύσει αθεράπευτα. Πήρα την απόφαση να εγκατασταθώ στη Γαύδο, παντρεύτηκα και δημιούργησα την οικογένειά μου εδώ με τον σύζυγό μου Νίκο Λουγιάκη, ο οποίος έχει γεννηθεί και έχει ζήσει όλη τη ζωή του εδώ. Αποκτήσαμε μαζί 3 παιδιά και παρά τις πολλές και μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά δεν μας έχει περάσει από το μυαλό να εγκαταλείψουμε το νησί μας.
Εδώ στη Γαύδο όπως και σε άλλα μικρά ακριτικά νησιά υπάρχουν τεράστια προβλήματα όπως τα θέματα υγείας, το ηλεκτρικό ρεύμα, το χωροταξικό, τις προμήθειές μας από την Κρήτη, το νερό και φυσικά το σχολείο. Έτσι λοιπόν κι εμείς αφού μεγαλώσαμε τα παιδιά μας εδώ στη Γαύδο με μεγάλες δυσκολίες και προβλήματα, τώρα καλούμαστε να τα μαζέψουμε και να φύγουμε από τον τόπο μας.
Τα 2 μεγάλα μας παιδιά φέτος τελειώνουν το δημοτικό και αν θέλουμε να συνεχίσουν και στο γυμνάσιο θα πρέπει να βρούμε τη λύση μόνοι μας, διότι το κράτος για ακόμα μία φορά απουσιάζει! Η θα πρέπει να αφήσω τα παιδιά μου αμόρφωτα ή θα πρέπει να εγκαταλείψουμε την ΓΑΥΔΟ. Η Γαύδος έχει όλα κι όλα 4 παιδιά και τα 3 είναι δικά μας.
Εμείς δεν θέλουμε να φύγουμε από την Γαύδο, δεν θέλουμε να αφήσουμε τη ζωή που χτίσαμε εδώ, ούτε να αφήσουμε τον σύζυγό μου, ο οποίος είναι αγρότης και δεν μπορεί να μας ακολουθήσει, διότι έχει τα ζώα και τις καλλιέργειές του εδώ. Αν φύγουμε από το νησί, η οικογένειά μας θα χωριστεί και εκτός από αυτό δεν υπάρχει και η οικονομική δυνατότητα μια αγροτική οικογένεια να συντηρεί δύο σπίτια σε καμία περίπτωση.
Αυτό που ζητάμε είναι να ανοίξουν οι γυμνασιακές τάξεις εδώ στο νησί. Έτσι δεν θα εγκαταλείψουμε το νησί μας, το σπίτι μας, τον πατέρα της οικογένειας. Με αυτή την τακτική, έφτασαν τα μικρά νησιά να εγκαταλείπονται και να ερημώνονται. Σχολεία που πριν 30 χρόνια είχαν 50 μαθητές τώρα είναι κλειστά.
Ζητάμε από το κράτος να μας βοηθήσει ανοίγοντας το γυμνάσιο, να συνεχίσουμε να ζούμε στον τόπο που φτιάξαμε την οικογένειά μας και σίγουρα αυτό θα βοηθήσει κι άλλες οικογένειες να γυρίσουν στα μικρά ακριτικά νησιά.
Το δίλημμα από την μεριά του υπουργείου είναι ότι δεν μπορεί να στείλει τόσους καθηγητές που χρειάζεται ένα γυμνάσιο για να λειτουργήσει, μόνο και μόνο για 2 μαθητές. Εμείς προτείνουμε να έρθουν μόνο 2 καθηγητές και τα υπόλοιπα μαθήματα να καλύπτονται διαδικτυακά με καθηγητές από τη δευτεροβάθμια Χανίων και με επιτήρηση αυτών των 2 καθηγητών που θα βρίσκονται εδώ. Ήδη από το δημοτικό σχολείο, τα παιδιά κάποια από τα μαθήματα τα κάνουν μέσω τηλεδιάσκεψης με δασκάλους από την πρωτοβάθμια Χανίων μια και η Περιφέρεια Κρήτης έχει επανδρώσει το δημοτικό σχολείο με διαδραστικό πίνακα και όλα τα απαραίτητα για να διδάσκονται τα παιδιά εξ’ αποστάσεως.
Σίγουρα εμείς οι ακρίτες της Ελλάδας πιστεύουμε ότι η διδασκαλία εξ’ αποστάσεως είναι η λύση που θα μπορούσε να μας προσφέρει το υπουργείο παιδείας κατ’ εξαίρεση, για να μην φεύγουμε από τον τόπο μας, να μην χωρίζονται οικογένειες και να μην ερημώνονται νησιά.
Ελπίζουμε στην κατανόηση της Ελληνικής πολιτείας και ευχόμαστε να δούμε και αλλά παιδάκια νηπιαγωγείου, δημοτικού και γυμνασίου να έρθουν και να εγκατασταθούν με τις οικογένειες τους στον παράδεισο της Γαύδου!»
