Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου, 2024

Για τον έρωτα στη διαδικτυακή, ρομποτική και ρομαντική αγορά

Γράφει η Δρ. Μαρία Γιαλλούση, Συγγραφέας του υπό έκδοση βιβλίου με τίτλο Shopping for Love (εκδ. ΚΨΜ, Δεκέμβριος 2023).

Kαθώς το τεχνολογικό και σεξουαλικό μας τοπίο αλλάζει, τα θεμελιώδη ερωτήματά μας για το νόημα, την εξάρτηση και την ευχαρίστηση εξακολουθούν να επιμένουν. Ωστόσο, ο τρόπος απάντησης μεταμορφώνεται από τις υλικές συνθήκες.

Στην εποχή μας χρησιμοποιούμε την τεχνολογία, από τη μια, για να αντιμετωπίσουμε την όποια απειλή, την έλλειψη και τη θνησιμότητα και, από την άλλη, για να λάβουμε ερεθίσματα, καινοτομία και ευχαρίστηση.

Στη δεύτερη εποχή της μηχανής που ζούμε, ιδιαίτερα λόγω της ψηφιακής της έκτασης, αναδύονται «νέα» εύλογα ερωτήματα, με κυρίαρχο αν θα συνεχίσουμε να ερωτευόμαστε με τον γνωστό ρομαντικό τρόπο ή με κάποιον άλλο. Ήδη διαβάζουμε μελέτες που προβλέπουν και με επιχειρήματα οικονομικής φύσης ότι ο γάμος με τα ρομπότ θα είναι νόμιμος μέχρι τα μέσα του αιώνα.

Το άρθρο αυτό στοχεύει να επισημάνει ζητήματα που ενδέχεται να δικαιολογούν συμπεριφορές και πρακτικές στη σεξουαλική μας ζωή σήμερα, ιδιαίτερα των νέων, καθώς και τις προβλέψεις για την πορεία της, αλλά το σημαντικότερο που υπογραμμίζουν την ανάγκη να σκεφτούμε αν τις αποδεχόμαστε ή τις αντιπαλεύουμε και αν υπάρχει πρόταση για το τελευταίο.

Θυμάμαι πόσο είχα αναστατωθεί όταν διάβασα για τη νέα αίσθηση «απελευθέρωσης» που παρέχει το Facebook στους χρήστες του προσφέροντάς τους 60 επιλογές κοινωνικού φύλου. Αντίστοιχα το Tinder, τους προσφέρει 40 επιλογές. Όπως δείχνουν σχετικές μελέτες, αρκετοί νέοι επιλέγουν το φύλο τους με αυτόν τον τρόπο ή ακόμα επιλέγουν να μην έχουν φύλο. Θεωρητική στήριξη σε αυτή τη «νέα απελευθέρωση» (από το σώμα) παρέχει η ρηματική του (φιλελεύθερου) μετα-ανθρωπισμού (post humanism), σύμφωνα με την οποία, η ρευστότητα του φύλου συνιστά απεικόνιση της διαμαρτυρίας της ανθρώπινης υποκειμενικότητας έναντι εκείνων των παραγόντων, εκτός του εαυτού, που την καθορίζουν.

Κλειδί για την προσπέλαση αυτής της νέας συνθήκης αποτελεί η εργαλειακή κατανόηση του σώματος. Το σώμα συλλαμβάνεται ως ένα απλό εργαλείο που δημιουργεί ευχαρίστηση, είναι ένα αντικαταστάσιμο μέσο ευχαρίστησης και σε καμία περίπτωση δεν καθορίζει την ταυτότητα, όπως συνέβαινε παλιά. Που σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε σώματα, αλλά να μην είμαστε πια αυτά! Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα δυνατά μέσα για να αυξήσουμε την ένταση της ευχαρίστησης και να απαλλαγούμε από όλα τα εμπόδια, όπως είναι τα συναισθήματα, που μπορεί μεν να ευνοούν τον δεσμό των ζευγαριών (βλέπε ζήλια), αλλά περιορίζουν το εύρος των σεξουαλικών τους δραστηριοτήτων, ή / και από τους (άστοχους) ηθικούς ενδοιασμούς. Έτσι θα έχουμε τον απόλυτο έλεγχο του σώματός μας και θα αποδίδουμε πάντα τέλεια.

Και το νέο που απογειώνει την «απελευθέρωσή» μας είναι πως εάν δεν υπάρχει διαθέσιμος ερωτικός παρτενέρ, θα έχουμε θαυμάσια sexbots που θα μπορούν να εκπληρώσουν όλες τις επιθυμίες μας! Εξάλλου πάντα υπήρχαν εναλλακτικά τεχνολογικά σύνεργα στη σεξουαλική μας ζωή όπως ήταν ο ατμοκίνητος δονητής στη βικτωριανή εποχή. Στις ημέρες μας υπάρχουν οι ρομποτικές τεχνολογίες- των 10.000 δολαρίων, μεταξύ άλλων, οι Azuma Hikari, RealdollX και VirtualMate και το ρομπότ αρσενικού φύλου Rocky True companion.

Όμως ας προβληματιστούμε, το σεξ είναι απλώς αυτό που κάνουμε ή/και κυρίως είναι αυτό που εννοούμε;

Φωτό: youtube

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

spot_img
spot_img
spot_img

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ