Γράφει ο Μιχάλης Κ. Δερμιτζάκης Δικηγόρος ε.τ
«Ευδαίμων ο το σώμα υγιής την δε ψυχήν ευπαίδευτος»
Θαλής εκ Μιλήτου
Πριν από λίγες μέρες συγκλονίστηκε η ελληνική κοινωνία από την αυτοκτονία του 72χρονου καρκινοπαθούς συνανθρώπου μας στην Κρήτη γιατί δεν εύρισκε επί μήνες ένα φάρμακο για τη θεραπεία του, η δε εγχείρηση που θα υπεβάλετο αργούσε πολύ ακόμη – ήταν σε μακρά λίστα αναμονής. Σήμερα δυστυχώς μεγάλος αριθμός αρρώστων περιμένουν πολλούς μήνες ή και χρόνια σ’ αυτές τις περιβόητες λίστες αναμονής για να χειρουργηθούν, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που καταλήγουν πριν προφτάσουν να μπουν στο χειρουργείο. Και ακόμη είναι σύνηθες φαινόμενο να στοιβάζονται επί μέρες αβοήθητοι σε ράντζα στους διαδρόμους των Νοσοκομείων – κυρίως στις μεγάλες πόλεις – μέχρι να βρεθεί κρεβάτι να νοσηλευθούν.
Στο παρελθόν η δημόσια Υγεία παρείχετο σε πολύ καλλίτερες συνθήκες. Στα Νοσοκομεία όταν εμφανίζονταν προβλήματα, εύκολα αντιμετωπίζονταν λόγω της επάρκειάς τους σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Τότε το ΕΣΥ ήταν ένας πραγματικά γνήσιος Εθνικός Φορέας Υγείας. Σταδιακά, όμως, άρχισε να απαξιώνεται. Κύρια αιτία ήταν, και εξακολουθεί να είναι, οι σοβαρές ελλείψεις του σε υποδομές, σε ιατρο-νοσηλευτικό προσωπικό, με μοιραίο επακόλουθο η υγεία, το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου, να οδεύει πλέον στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή της.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα ένας στους πέντε Έλληνες παραμένουν χωρίς πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας, κυρίως λόγω του κόστους. Κόβουν ακόμη και τα φάρμακα αφού η υπέρογκη συμμετοχή των ασθενών καθιστούν απαγορευτική την αγορά τους. Γιατροί και νοσηλευτές καταγγέλλουν πως, υπάρχει έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και παραμένουν κλειστές χειρουργικές αίθουσες σε αρκετά Νοσοκομεία. Και εύλογα ερωτούν οι ίδιοι και οι χιλιάδες των ασθενών που περιμένουν στις λίστες επί πολλούς μήνες ή και χρόνια: πότε επιτέλους θα χειρουργηθούν; Γιατί δεν δίδονται κίνητρα στους γιατρούς να ενταχθούν στο σύστημα Υγείας και γιατί δεν προσλαμβάνονται νοσηλευτές ώστε να λειτουργήσουν τα πρωινά ιατρεία; Γιατί δε μετακαλούμε από το εξωτερικό τούς χιλιάδες Έλληνες καταξιωμένους γιατρούς, προσφέροντάς τους αξιοπρεπείς μισθούς για να ανοίξουν επιτέλους οι κλειστές αίθουσες και να χειρουργούν μόνο πρωινά; Πρέπει ντε και καλά να απαξιώσουμε στην Ελλάδα το ΕΣΥ, να το διαλύσουμε, να το παραδώσουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία και να νομιμοποιήσουμε έτσι το φακελάκι μέσω των απογευματινών χειρουργείων; Εκείνο που διέκρινε ανέκαθεν τους Έλληνες απ’ όλες τις άλλες κοινωνίες είναι ο αλτρουισμός και ο σεβασμός στον άνθρωπο και τις ανθρώπινες αξίες. Αυτές λοιπόν τις ιερές αξίες, η Πολιτεία, οι ταγοί, ΟΛΟΙ μας εντέλει, οφείλουμε να τις σεβαστούμε για να διατηρήσουμε αλώβητη εσαεί την ανθρωπιά μας.
Οι γιατροί, οι νοσηλευτές, ολόκληρο το νοσοκομειακό προσωπικό δίνουν καθημερινά τη δική τους μάχη για να σώσουν τις ανθρώπινες ζωές· για να μην υπάρχουν οι λίστες της ντροπής· να μην περιμένουν επί χρόνια οι ασθενείς για να χειρουργηθούν· να μην πεθαίνουν στα ράντζα και στους διαδρόμους όσοι δεν έχουν να πληρώσουν στα ιδιωτικά Νοσοκομεία. Όμως, ο κ. Υπουργός Υγείας, μόλις πρόσφατα, εξήγγειλε από τα μέσα ενημέρωσης πως: «Φτιάχνουμε ένα νέο ΕΣΥ»! Θα ήταν θείο δώρο για το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό, κυρίως, όμως, για τους ασθενείς η αναβάθμιση των δημόσιων δομών, αρκεί αυτές να παραμείνουν υπό τον έλεγχο του Δημοσίου και το όλο Σύστημα Υγείας να παραμείνει ΕΘΝΙΚΟ. Όμως, δυστυχώς το σύστημα αυτό αργά αλλά σταθερά μεταλλάσσεται και από Δημόσιο γίνεται Ιδιωτικό. Ήταν λοιπόν αναμενόμενο πως, η μέγιστη μερίδα των γιατρών, των νοσηλευτών και των συνδικαλιστικών φορέων τους θα διαφωνούσαν με τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή και έπραξαν πολύ σωστά. Γιατί σοκάρουν οι τιμές που καλούνται να πληρώσουν στο εξής οι ασθενείς όπως δείχνει η παρακάτω λίστα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στον Τύπο:
• Επέμβαση κύστης κόκκυγος 300 €
• Καταρράκτης 300-500 €
• Βουβωνοκοίλη 500 €
• Χολοκυστεκομία 500-1200 € (ανάλογα τη βαρύτητα)
• Εξαιρετικά βαριές θωρακοχειρουργικές επεμβάσεις 2000€ κ.λπ. Πόσο, όμως, θα αντέξουν να πληρώνουν τις εξωπραγματικές αυτές τιμές οι άνεργοι, οι πολύτεκνοι, οι μικροσυνταξιούχοι, οι χήρες μητέρες, οι ανήμποροι, οι άστεγοι και τόσες άλλες ομάδες αδυνατούντων ασθενών; Μάλλον δεν υπολόγισε σωστά ο Υπουργός Υγείας τις επιπτώσεις των μέτρων αυτών πριν τα εξαγγείλει, γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως στο εξής μόνο όποιος έχει λεφτά θα χειρουργείται! Όσο για τούς μη έχοντες είναι χρέος της Πολιτείας να μεριμνά γι’ αυτούς. Γιατί σε μια χώρα Ευρωπαϊκή, σε ένα Κράτος Δικαίου, όπως η Ελλάδα, έχουμε ΟΛΟΙ, ίσα δικαιώματα και κανένας δεν έχει περισσότερα απ’ τους άλλους.
Σωστά, λοιπόν, και δίκαια η Πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ διεμήνυσε στον κ. Υπουργό Υγείας πως: «Δεν συμφωνούμε να πληρώνει ο ασθενής στα δημόσια νοσοκομεία». «…διαφωνούμε με τα απογευματινά χειρουργεία… σημασία έχει να παραμείνουν τα δημόσια νοσοκομεία, δημόσια…»! Ο Κύριος Πρωθυπουργός, λοιπόν, έχει τον λόγο τώρα. Οφείλει να προβληματισθεί, να ακούσει με περίσκεψη τη φωνή της λογικής και τις προτάσεις των νοσοκομειακών γιατρών, της ΕΙΝΑΠ και των νοσηλευτών. Οφείλει να αφουγκρασθεί την κραυγή αγωνίας των χιλιάδων ασθενών και των οικείων τους, που πασχίζουν κάθε μέρα να βρουν τα φάρμακά τους και αυτών που περιμένουν στις λίστες της ντροπής για να χειρουργηθούν. Όλοι αυτοί, ζητούν την παρέμβασή σας κύριε Πρωθυπουργέ. Αξιώνουν να προστατεύσετε την ζωή και την υγεία τους. Αξιώνουν να καταργήσετε άμεσα – τώρα – τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή. Αξιώνουν επιτέλους να παραμείνει το ΕΣΥ, ΕΘΝΙΚΟΣ Φορέας Υγείας μακριά και ξεκομμένος από ιδιωτικά συμφέροντα. Γιατί αγωνιούν και νοιάζονται για την υγεία και το μέλλον των παιδιών τους. Και γιατί θυμούνται τη σοφή παρακαταθήκη του Θαλή πως: «Ευτυχής είναι εκείνος που έχει υγεία και καλλιεργημένη ψυχή».
