Γράφει ο Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος Δημοσιογράφος-Δημοσιολόγος
Ο επισκέπτης του Μουσείου Μνήμης του Ολοκαυτώματος, στην Ουάσινγκτον, πρωτεύουσα των ΗΠΑ, στην τελευταία αίθουσα, πριν από την έξοδό του, διαβάζει την σε περίοπτη θέση επιγραφή:
Πρώτα ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές,
αλλά σιώπησα – δεν ήμουν δα κομμουνιστής.
Μετά πήραν τους συνδικαλιστές, αλλά σιώπησα –
δεν ήμουν δα συνδικαλιστής.
Όταν πήραν τους Εβραίους σιώπησα – δεν ήμουν δα Εβραίος.
Όταν πήραν εμένα – δεν υπήρχε κανείς πλέον
που να μπορούσε να διαμαρτυρηθεί….
Martin Niemoeller
Ο Μάρτιν Νίμελερ (1892-1984) ήταν Γερμανός Λουθηρανός πάστορας, που επέκρινε με γενναιότητα το ναζιστικό καθεστώς και ως πολιτικός κρατούμενος πέρασε οκτώ χρόνια στη φυλακή, από το 1937 έως την πτώση των Ναζί, το 1945. Εκείνο που διδάχθηκε και που θέλησε να διακηρύξει ο Νίμελερ με το απόφθεγμά του είναι το πόσο κακό σε μια Πολιτεία είναι η παθητικότητα και η αδιαφορία των πολιτών έναντι των ενεργειών της Εξουσίας της. Αν δεν υπάρχει αντίδραση τότε οι πολίτες γίνονται έμμεσα συνένοχοι με Αυτήν σε όσα πράττει.
Η αδράνεια της πλειονοψηφίας των πολιτών στις ενέργειες της εξουσίας δεν είναι φαινόμενο που αφορά μόνο τα ολοκληρωτικά και δικτατορικά καθεστώτα. Συμβαίνει και στις Δημοκρατικές Πολιτείες. Είναι σαφές ότι ζούμε στην εποχή που η γλώσσα του νικητή συνίσταται στο να λέει « Έχω δίκιο γιατί είμαι πιο ισχυρός», όπως ο αριστερός διανοητής Pascal
Bruckner γράφει στο βιβλίο του «Υποφέρω, άρα υπάρχω» (“Je souffre donc je suis”, Ed. Grasset). Ο γουοκισμός σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση προκαλούν ασφυκτικές καταστάσεις στον πατριώτη και φιλελεύθερο πολίτη.
Η εμφανής αντίδραση στην όποια εξουσία δεν είναι εύκολη ενέργεια. Η επίθεση που συνήθως δέχεται ο δημοσία διαφωνών πολίτης δεν είναι μια αντίθετη επιχειρηματολογία. Είναι χαρακτηρισμοί, με τους οποίους εξοστρακίζεται εκτός του «δημοκρατικού τόξου» και τίθεται σε κοινωνική απομόνωση. Η κάθε εξουσία διαθέτει μεγάλη ισχύ και με τον προπαγανδιστικό της μηχανισμό στοχεύει να περάσει στους αδρανείς ιδιώτες τις απόψεις της, που άλλοτε είναι για το καλό του λαού και άλλοτε όχι… Οι περισσότεροι σκεπτόμενοι πολίτες συνήθως μένουν αδρανείς, είτε από λόγους «φρόνησης», είτε για λόγους συμφέροντος.
Στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός και 106 βουλευτές της ΝΔ ψήφισαν τον Νόμο για τον «πολιτικό γάμο» των ομοφυλόφιλων. Τώρα επιχειρείται η κυβέρνηση να διαχειριστεί αυτό το γεγονός, στο οποίο είναι αντίθετη η πλειονοψηφία των ψηφοφόρων του Κόμματος. Πρώτος στόχος να περάσει στη λήθη, ώστε να μην έχει επίπτωση στις ευρωεκλογές, που θα διεξαχθούν σε τρεις μήνες.
Μετά τα πανηγύρια προβάλλονται διάφορα θέματα, αλλά καμία νύξη πλέον για τον «γάμο»,. Ο πρωθυπουργός, εν όψει του εορτασμού των πενήντα χρόνων της ΝΔ, προ ημερών απευθύνθηκε στη συντηρητική ελληνική κοινωνία ως να μη συνέβη η επιβολή του «γάμου» των ομοφυλοφίλων και ως να είναι η ιδεολογική συνέχεια όλων των προηγουμένων ηγετών της, των Κων. Καραμανλή, Γ. Ράλλη, Ευαγ. Αβέρωφ, Μιλτ. Έβερτ, Κώστα Καραμανλή, Αντ. Σαμαρά, ακόμη και του πατέρα του Κων. Μητσοτάκη, ο οποίος προσαρμόστηκε στις αρχές της ΝΔ, όπως διακηρύχθηκαν στη Χαλκιδική.
Στην προκληθείσα κατάσταση ο λαός πρέπει να φανεί ότι έχει αντανακλαστικά. Στις προσεχείς ευρωεκλογές πρέπει να προσέλθει στις κάλπες και να ψηφίσει κατά συνείδηση. Δεν πρέπει να φανεί ότι αποτελεί αγέλη, που κατευθύνεται όπου την πάνε. Δεν πρέπει να υποστεί μιθριδατισμό, από την ανάποδη, δηλαδή να δέχεται χωρίς αντίδραση ό,τι του σερβίρουν. Πρέπει να αντιδράσει και προασπίζοντας την Πίστη και την Πατρίδα του να αποδείξει ότι συνεχίζει την Παράδοση των ηρωικών προγόνων του, του 1821 και του 1940.-
Σημείωση: Στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας ο περαστικός βλέπει με δυσάρεστη έκπληξη στην Αμερικανική Πρεσβεία δίπλα στον θυρεό των ΗΠΑ ευμέγεθες το σύμβολο των ΛΟΑΤΚΙ! Σημειώνεται ότι ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα είναι ο κ. Γιώργος Τσούνης, γιός μεταναστών. Κατάγεται από το κεφαλοχώρι Πλάτανος Ναυπακτίας, με πλούσια δράση των κατοίκων του στον Αγώνα του 1821. Η πρώτη γλώσσα του Αμερικανού πρέσβη ήταν τα ελληνικά και οι Έλληνες γονείς του τον εφοδίασαν με όλα τα χαρακτηριστικά και τα ιδανικά της φυλής μας. Έχει καλή οικογένεια με τρία παιδιά. Είναι άρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δρων στέλεχος στην Ομογένεια. Από τα αναφερθέντα δεν φαίνεται ότι ο κ. Τσούνης θα προτιμούσε αντί της μητέρας του και του πατέρα του να έχει ως γονείς δύο κυρίους, ούτε ότι τα παιδιά του θα επιθυμούσαν για γονείς δύο κυρίες…
