Γράφει ο Μιχάλης Κ. Δερμιτζάκης Δικηγόρος ε.τ
Εμβρόντητοι παρακολουθήσαμε οι Έλληνες πριν από λίγες μέρες την εν ψυχρώ δολοφονία νέας κοπέλας από τον πρώην σύντροφό της έξω από το Τμήμα Ασφαλείας Αγίων Αναργύρων Αττικής, μπροστά στα μάτια του Αστυνομικού φρουρού που παρακολουθούσε απαθής το έγκλημα μέσα από το κουβούκλιό του και την άτυχη γυναίκα να πεθαίνει αβοήθητη. Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα που μεταδόθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης έκοβαν την ανάσα. Οι δικαιολογίες, δε που ακούσθηκαν από το προσωπικό του Τμήματος και από άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες, προκάλεσαν τις οργίλες αντιδράσεις μερίδας κοινωνικών φορέων. Οι υποσχέσεις του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη πως θα ερευνηθεί η υπόθεση, θα ανευρεθούν και θα τιμωρηθούν αυτοί που δεν απέτρεψαν το έγκλημα, ούτε έπεισαν κανένα ούτε και οδήγησαν στην κοινωνική καταλλαγή, αντίθετα εξόργισαν περισσότερο τον κόσμο. Και αυτό γιατί ολόκληρη η κοινωνία αγανάκτησε από την ταπεινωτική αντιμετώπιση που επιφύλαξαν στην νεκρή οι φρουροί της ευταξίας. Ενώ η κοπέλα εκλιπαρούσε να μεταφερθεί στο σπίτι της με το περιπολικό που βρίσκετο στο Α.Τ. για να προστατευθεί από τον σφαγέα της, ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ με το ιταμό και αυθάδες, για δημόσιους λειτουργούς, επιχείρημα πως «το περιπολικό δεν είναι Ταξί» κι ένα λεπτό αργότερα έπεφτε σφαγμένη μπροστά στα μάτια του φρουρού!
Το μαρτύριο της ενδοοικογενειακής βίας είναι υπαρκτό σε ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνο στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις. Είναι αγανακτισμένη η κοινωνία από την έξαρση αυτού του φαινομένου, από τη βαριά εγκληματικότητα ΚΑΙ από την εκτεταμένη αλλά πρωτόγνωρη και σκληρή για τα δεδομένα της Ελλάδας, παραβατικότητα των ανηλίκων παιδιών ακόμη και της πρωτοβάθμιας, πολύ δε περισσότερο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που είναι καθημερινή και ολοένα αυξανόμενη. Η Πολιτεία δυστυχώς με την απουσία και εν πολλοίς την αδιαφορία των οργάνων της αφήνει ελεύθερα τα παιδιά να συνεχίζουν στα σχολεία, στους δρόμους, στις πλατείες, κάθε μέρα κάθε βράδυ αυτήν την εκτός νόμου δράση τους, η δε πορεία της ζωής τους, στο μέλλον σαν ενήλικες πλέον, θα είναι αρνητική για τα ίδια και για την κοινωνία.
Οι Έλληνες τιμάμε και σεβόμαστε όλους τους ένστολους που επιτελούν ευσυνείδητα το έργο τους. Όμως, η ΕΛ.ΑΣ. για να φέρει σε πέρας το κοινωνικό της έργο και να ανταποκριθεί στην αποστολής της οφείλει, πρώτη αυτή, να απαλλαγεί από τα Όργανα εκείνα που δυσφημούν το Σώμα και δεν τιμούν τη στολή και την αποστολή τους. Ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη οφείλει να αποκαθάρει την ΕΛ.ΑΣ. και να βάλει το μαχαίρι όσο βαθιά κι αν χρειασθεί. Τα Όργανα της Τάξης πρέπει να είναι κατάλληλα για την αποστολή τους. Για να γίνει, όμως, αυτό οφείλει η Πολιτεία να τους δώσει την αρμόζουσα και επιβαλλόμενη Παιδεία και εκπαίδευση πριν τους εμπιστευθεί την προστασία των πολιτών. Οφείλει να τους παρέχει μισθό ανάλογο και αντίστοιχο με το έργο και τον κόπο καθενός. Οι πολίτες, με τη σειρά τους, ΟΛΟΙ ανεξαίρετα δικαιούνται το αυτονόητο, την ασφάλεια, τη σιγουριά και τη θαλπωρή του κράτους. Δικαιώματα που δυστυχώς δεν είναι πάντοτε και για ΟΛΟΥΣ δεδομένα. Γιατί τα Αστυνομικά Τμήματα υποστελεχώνονται και σε αρκετές περιοχές – στην ύπαιθρο και τα νησιά – είναι ανύπαρκτα με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ίδια τη ζωή και την περιουσία των κατοίκων τους από τους ξένους και ντόπιους εισβολείς. Υποστελεχώνονται και κλείνουν τα Α.Τ. γιατί τα Όργανα της Τάξης καλούνται να φυλάσσουν Υπουργούς, VIP άτομα, πολιτικούς, επιχειρηματίες. Την ίδια ώρα, όμως, οι φορολογούμενοι πολίτες καλούνται να πληρώσουν τις Τράπεζες, τον ΕΝΦΙΑ, τον ΕΦΚΑ, την αισχροκέρδεια, τις σπουδές των παιδιών, τα φάρμακα και τα Νοσοκομεία και αλλοίμονο σ’ αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν.
Τα προβλήματα, όμως, δεν περιορίζονται μόνον στην Αστυνομία. Στην ευρύτερη Δημόσια Διοίκηση, μέρος της οποίας αποτελεί και η ΕΛ.ΑΣ., ανήκουν τα πρωτεία. Ο «ωχαδερφισμός», το «δε βαριέσαι» το «άσε μας τώρα καϋμένε», ο «εαυτούλης μας» είναι καθημερινά στο λεξιλόγιο και τη νοοτροπία των βολεμένων δημόσιων λειτουργών. Είναι εκείνοι ακριβώς που αρνούνται τη διαδικασία αξιολόγησής τους. Είναι οι βολεμένοι στο Δημόσιο με τον «μπάρμπα στην Κορώνη» που τους προστατεύει. Γιατί γνωρίζουν πως αν αξιολογηθούν αρκετοί από αυτούς θα κριθούν απορριπτέοι και πολλοί θα ξηλωθούν. Τα προβλήματα λοιπόν στη Δημόσια Διοίκηση δεν είναι τωρινά είναι παλιά, σοβαρά και διαχρονικά, εξ αιτίας των οποίων χωλαίνει επικίνδυνα. Είναι τα σκάνδαλα εκείνα, οικονομικά, πολιτικά ηθικά, κοινωνικά κ.ά. που ξεφυτρώνουν κάθε τόσο στη Δημόσια Διοίκηση. Μερικά που ξεχωρίζουν, γιατί εξ αιτίας τους έχει ταλαιπωρηθεί πολύ η Χώρα μας και η κοινωνία, είναι αυτά του Κοσκωτά, του Χρηματιστηρίου, της ΖΗΜΕΝΣ, των αλήστου μνήμης Μνημονίων, τα νεώτερα σκάνδαλα στο Μάτι, στην Κινέτα, στα Τέμπη και τόσα άλλα ακόμη. Είναι οι καταστροφές από τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές, που κάθε χρόνο ματώνουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, με τη Δημόσια Διοίκηση και τα Όργανά της να καθεύδουν «τον ύπνον του δικαίου», να αδιαφορούν ή να κάνουν πως δε βλέπουν. Με τέτοιες όμως, συμπεριφορές των Δημόσιων λειτουργών μας δεν πρόκειται να πάει ποτέ η Ελλάδα μπροστά.
Κύριε Πρωθυπουργέ κρατήστε αντιστάσεις. Μην επιτρέψετε να καταστεί η Χώρα μας ποτέ ουραγός της Ευρώπης ούτε οι Έλληνες οι φτωχοί συγγενείς και τα αποπαίδια των ισότιμων εταίρων μας. Σηκώστε το φραγγέλιο κατά της διαφθοράς και των διεφθαρμένων. Ξεκινήστε τον καθαρμό της Δημόσιας Διοίκησης από τους ανίκανους και επίορκους λειτουργούς της. Στην ανάγκη ακολουθήστε τη μεθοδικότητα και ευστροφία του ημίθεου Ηρακλή που καθάρισε, μέσα σε μια ημέρα, την κόπρο του Βασιλιά Αυγεία και έσωσε τον πληθυσμό της Πελοποννήσου από τις ασθένειες που τον απειλούσαν.
