Γράφει ο Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος Δημοσιογράφος – Δημοσιολόγος
Η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου από το 1952 συνεορτάζεται µε την Παναγία, την Αγία Σκέπη, όπως η εθνική εορτή της 25ης Μαρτίου συνεορτάζεται µε τον Ευαγγελισµό της Θεοτόκου.
Από το τέλος του 9ου αιώνα – αρχές 10ου έως το 1952 η θεοµητορική εορτή της Αγίας Σκέπης εορταζόταν την 1η Οκτωβρίου. Καθιερώθηκε επί αυτοκράτορος Λέοντος Στ’ του Σοφού (886-912) σε ανάµνηση της απαλλαγής της Βασιλεύουσας από την απειλή των Βουλγάρων και των Αγαρηνών. Πρόκειται για εορτή ευχαριστίας προς την Παναγία, όπως εκείνη που καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα µε τον Ακάθιστο Ύµνο, όταν η Παναγία βοήθησε να αντιµετωπισθεί µε επιτυχία η πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Αβάρους.
Ο Άγιος Ανδρέας, ο κατά Χριστόν σαλός, κατά τις µάχες µε τους Αγαρηνούς, σε ολονύχτια αγρυπνία προσευχής του είδε την Παναγία να προστατεύει τη Βασιλεύουσα σκεπάζοντάς την µε το «µαφόριό» της (λεπτό πέπλο που καλύπτει το κεφάλι και τους ώµους). Η αφήγησή του έδωσε δύναµη στον λαό, που αντιµετώπισε µε επιτυχία τους πολιορκητές. Έκτοτε η Αγία Σκέπη της Παναγίας θεσπίσθηκε ως µια των θεοµητορικών εορτών.
Οι Αγωνιστές του 1821 είχαν επίσης βοηθό τους την Παναγία, όπως και οι Έλληνες του ΟΧΙ. Στο Χρονικό του για το 1940 ο Ηλίας Βενέζης έγραψε ότι οι Έλληνες πολύ θύµωσαν µε την άνανδρη επίθεση του ιταλικού υποβρυχίου εναντίον του πολεµικού πλοίου «Έλλη» στο λιµάνι της Τήνου, τον 15αύγουστο του 1940, στην εορτή της Κοίµησης της Παναγίας. Έκαµαν υποµονή µήπως και διατηρηθεί η ειρήνη. Όµως ακολούθησε η άνανδρη επίθεση των Ιταλών στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Τότε, γράφει ο Βενέζης, «οι ξένοι που βλέπανε τα γεγονότα λέγανε ότι οι ολιγάριθµοι Έλληνες θα γονατίσουν σε µιαν ηµέρα στον ισχυρό εισβολέα!». Μα ο λαός πίστευε πως θα τον βοηθήσει η προσβεβληµένη τον 15αύγουστο Παναγία. «Καλά! Περιµένετε και θα δείτε ύστερα από ένα µήνα, στα Εισόδια της Θεοτόκου» απαντούσαν οι Έλληνες, που θεωρούσαν «αντίχριστο» τον εισβολέα. Γι’ αυτό, σηµειώνει ο Βενέζης, οι µητέρες έστελναν τους γιούς τους να πολεµήσουν τους Ιταλούς λέγοντάς τους: «Να µη γυρίσετε αν δεν ρίξετε τον αντίχριστο στη θάλασσα».
Την Παναγία έβλεπαν στα βουνά της Πίνδου οι Έλληνες στρατιώτες κατά τον ελληνο-ιταλικό πόλεµο. Ο Χρήστος Ζαλοκώστας στο βιβλίο του «Πίνδος – Η εποποιία στην Αλβανία» (Εκδόσεις «ΕΣΤΙΑΣ», Αθήνα, 2016) αναφέρει µαρτυρίες στρατιωτών ότι είδαν την Παναγία και ένιωσαν την προστασία της.
Ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδωνας (1949-1956), που ηρωικά αγωνίστηκε για τα δίκαια των Βορειοηπειρωτών, µετά τη διαπίστωσή του ότι οι Έλληνες του 1940 βίωσαν τη Σκέπη της Παναγίας όπως εκείνοι του 9ου αιώνα, πρότεινε στην Ιερά Σύνοδο και αυτή στη συνεδρίασή της 21ης Οκτωβρίου 1952 αποφάσισε η εορτή της Αγίας Σκέπης από την 1η Οκτωβρίου να µεταφερθεί στις 28 Οκτωβρίου. Ενέκρινε επίσης την ακολουθία του εορτασµού, την οποία έγραψε ο σπουδαίος Αγιορείτης υµνογράφος του 20ού αιώνα Γεράσιµος Μικραγιαννανίτης.
