Γράφει ο Ευστάθιος Χιώτης, Δρ. Μεταλλειολόγος Μηχανικός ΕΜΠ, Μηχανικός Πετρελαίων Imperial College, πρώην διευθυντής στη Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίων και στο Ινστιτούτο Γεωλογίας και Ερευνών Υπεδάφους.
Στη λογική αφετηρία ότι «Η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα, αλλά ταυτόχρονα και μια ευκαιρία για τη χώρα μας», θα συμφωνήσω συμπληρώνοντας ότι η κλιματική αλλαγή είναι σε μεγάλο βαθμό δραματοποιημένη, γιατί θεωρείται εξ ολοκλήρου ανθρωπογενής, ενώ σε σημαντικό βαθμό είναι φυσική.
Ως επακόλουθο, ο διαθέσιμος χρονικός ορίζοντας προσαρμογής ευτυχώς είναι μεγαλύτερος από τα εικοσιπέντε χρόνια της συνθήκης των Παρισίων. Η ασφυκτική χρονική συμπίεση απαιτεί από το κοινό υπερβολικούς φόρους, ενώ η αδόκιμη αισιοδοξία πολλών που παραβλέπουν αντιξοότητες και θεωρούν ότι όλα θα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα δεν δικαιολογείται. Είναι μακρύς και δύσκολος ο δρόμος.
Φοβούμαι ότι οι απλουστεύσεις οδηγούν με βεβαιότητα στο επικίνδυνο κοινωνικό φαινόμενο της εποχής μας, το λαϊκισμό, που πυροδοτείται και από τον ανεξήγητο συνδυασμό «φθηνή ενέργεια ΑΠΕ και ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα», αλλά και από τα υπερκέρδη. Η ασυμμετρία ισχύος οικονομικών κέντρων – πολιτικής εξουσίας και η επιμονή στα φθηνά ρωσικά καύσιμα είχε τα αποτελέσματα που βιώνουμε σήμερα. Ας αποφύγουμε τα λάθη που οδήγησαν στις κραταιές βιομηχανίες και τελικά στο ναζισμό.
ΟΙ ΑΠΕ θα μας δώσουν σε λογικό χρόνο καθαρή ηλεκτρική ενέργεια. Ναι, αλλά αυτό είναι το εύκολο μέρος του γενικότερου προβλήματος, τον καθαρό δηλαδή ενεργειακό τομέα στο σύνολό του. Γι’ αυτό το τελευταίο είμαστε ακόμη σε φάση τεχνολογικής έρευνας, την πορεία και την επιτυχία της οποίας δεν μπορούμε να προδικάσουμε. Και η έρευνα αυτή σε μεγάλο βαθμό επιδοτείται με περιβαλλοντική φορολόγηση, η θηλιά της οποίας είναι σχεδιασμένη να σφίγγει.
Όσο είναι καιρός ακόμη, ας επιταχύνουμε τις έρευνες υδρογονανθράκων στη χώρα μας που γίνονται με δαπάνες και ρίσκο των εταιριών και αν πάνε καλά θα αποφέρουν κοινωνικό όφελος. Είναι αφελής η εκτίμηση ότι έρχεται σύντομα το τέλος των υδρογονανθράκων.
Ορθά πάντως χαράσσετε εθνική ενεργειακή πολιτική που αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της χώρας μας, στα οποία συμπεριλαμβάνεται πιστεύω και η ενεργειακή σύζευξη με την Αίγυπτο που εξασφαλίζει η θετική συμφωνία ΑΟΖ. Η κοινοτική ενεργειακή πολιτική που επιχειρήθηκε πρόσφατα ήταν κατά βάση Γερμανική και ιδιοτελής και απέτυχε.
